|
Donderdag 01-06 Haslach a.d. Mühl - Waldschenke am Sternstein |
Overzicht Details Foto's |
< Vorige | Volgende > |
We weten het nog niet bij vertrek
maar dit is de langste en ook wel zwaarste etappe tot nu toe geworden. De lengte
was daarbij niet doorslaggevend, de terreingesteldheid was dat wel.
Aanvankelijk liep het juist wel lekker, al gingen we net buiten Haslach direct
al 200 meter steil omhoog, maar daarna bleven we een tijdje op dezelfde hoogte.
Het is nog steeds regenachtig met heel laaghangende bewolking waardoor we af en
toe in dichte mist lopen en de vergezichten moeten ontberen. We lopen op de
kaart omdat de E6 ons teveel door het bos zal voeren en laten ons daarbij door
de GPS ondersteunen.
Het is al over twaalven als we Afiesl bereiken waar een ongelooflijk lelijk
'Romantik' hotel staat. Hun koffie is trouwens dik in orde. Rond 13:00 gaan we
weer verder, in een verse bui. Nu koersen we wel weer op de E6 waarbij we weer
door de modder mogen baggeren. Onderweg lunchen we nog in de luwte van een
schuur. We belanden weer op een straatweg waarover we Guglwald bereiken;
hier ook al zo'n lelijk hotel, vlak voor de grensovergang naar CZ. Even verder
is het "Mahnmal Eisernen Vorhang" dat veel meer indruk maakt, met nog
een restant prikkeldraad als tastbare herinnering.
We komen weer in een modder(b)pad te lopen, waar je nog voortdurend dreigt uit
te glijden ook. Ik probeer al lang niet meer alles te ontwijken maar plons
gewoon door. Wat verder wordt het weer leuk als we door open veld naar Schönegg
lopen, mooie omgeving hier en zelfs wat zicht.
Na Schönegg begint de weg continu te stijgen en door de nevel ontwaren (en
horen) we
enorme windmolens. Die staan op de Hirschenstein (1025 m) en daar moeten we
eerst nog overheen voor we weer afdalen richting Sternstein. We laten opnieuw de
E6 schieten die over de Sternstein heen gaat en volgen in plaats daarvan de
directe weg naar Waldschenke. Het is nu eindelijk wat langere tijd droog en er
zijn af en toe wat doorkijkjes mogelijk, al genieten we daar niet echt meer van,
we zijn gewoon moe.
Om 17:48, acht uur na vertrek, bereiken we het hotel met een zucht van
verlichting. We moeten nog even wachten tot onze kamer in orde is, maar dan
kunnen we onder de douche. Wat een genot!
laatst bijgewerkt op 23-09-2013