|
Vrijdag 02-06 Waldschenke am Sternstein - Freistadt |
Overzicht Details Foto's |
< Vorige | Volgende > |
Na de strapatzen van gisteren
rekenen we vandaag op een lichtere etappe, korter en minder hoogteverschillen,
maar alles is betrekkelijk, moeten we aan het eind van de dag konstateren.
Het weer zit wel mee, het regent nog licht bij het ontbijt maar als we om 09:17
vertrekken blijven de regenbroeken in de rugzakken. De hoezen blijven wel om de
rugzak.
Tot Bad Leonfelden gaat het lekker bergaf. Halverwege zien we op enige afstand
een ree met 2 jongen die bijna spelenderwijs over het veld richting bosrand
trekken, prachtig!
In B.L. doen we wat noodzakelijke inkopen, daarna volgen we de 105 richting
Schenkenfelden. Mooie stukken langs de bosrand met zicht op een andere bosrand
maar ook open veld met zicht op de verre omgeving, een enorm kontrast met de
afgelopen dagen.
Schenkenfelden bereiken we even na twaalven en de Konditorei is dan ook
gesloten. Ghs "Am Eck" niet; daar bestellen we soep met brood, dan
kunnen we weer even voort.
Om 13:00 stappen we weer op, negeren de 105 even omdat die een omweg maakt en
koersen direct op Oberdorf aan waar we de 105 weer oppikken. Nu gaat het over
open veld langs een compostbedrijf en een Gaststätte "Pammer" tot een
boerderij genaamd "Vierhöfer". Even daarvoor houden we lunchpauze op
een bankje met mooi uitzicht midden in het veld. Het is dan 14:00.
Na de boerderij bereiken we Harruck waar de tijd echt heeft stil gestaan en vlak
daarna Waldburg waar het tegenovergestelde geldt. Het hele dorp ziet er uiterst
verzorgd uit, tot het openbare toilet aan toe! De klok slaat 15:00.
Langs de Bodenmühle, ook al zo'n prachtig verzorgd oud huis komen we langs een
onbenoemd huis, paradijselijk gelegen tegen de bosrand en vervolgens onder het
viaduct van de paardentrein, een vroegere verbinding tussen Linz en Budweis
(1834 - 1874).
De B38 die we daarna even moeten volgen is dan wel een erg grote tegenstelling
maar het duurt niet lang. Langs de prachtige boerderij Lengauer gaat het omlaag
door een beekdal en weer eens omhoog richting St. Peter. Daar maakt de route
weer een grote lus die wij willen vermijden. Op de geplande afsnijding staat een
wegwijzer, dat klopt dus, daarna echter niet meer en als we uiteindelijk
Freistadt in beeld krijgen is van de besparing niet zo veel meer over.
Het loopt tegen vijven en in een suboptimale stemming volgen we de aanwijzingen
van de GPS om bij pension Hubertus te komen. Daar arriveren we om 17:15, precies
8 uur na vertrek en zo voelen we ons ook, maar na de koffie en een douche gaat
het ons al weer veel beter. Morgen rustdag, dat wel.
laatst bijgewerkt op 23-09-2013