Wandelen naar Oostenrijk

Etappe 4

Als we vanmorgen na een uitstekende nachtrust aan het ontbijt gaan is het nog een tikkie kouder geworden dan gisterochtend: 2,2° C. De regen die valt wordt dan ook regelmatig afgewisseld door sneeuw. We vertrekken om 10:00 in volle regen outfit hoewel het op dat moment alleen maar mistig is. Al snel echter begint het weer te regenen wat vervolgens over gaat in sneeuw.
Er is zoveel water gevallen dat de grond ervan verzadigd is zodat we goed moeten uitkijken waar we onze voeten neerzetten. Af en toe lijkt het pad meer op een beek en dan zijn er nog de nodige bomen die het pad versperren. Al met al schieten we slecht op.
Pas vlak voor het Panyhaus krijgen we vaste grond onder de voeten en kunnen we weer wat doorlopen. Het huis is trouwens niet open maar het is toch nog wat vroeg voor een rustpauze. De zon laat zich nu ook af en toe zien waardoor alles er gelijk weer veel vriendelijker uit ziet en we zelfs weer vergezichten krijgen, o.a. over de Moldau Stausee.
Als de E6/105 weer het bos in gaat lopen wij over de weg verder, even geen bospaden met hindernissen meer en we zijn toch al vlak bij de Haager Hof waar we dan ook om 12:15 arriveren. We bestellen er een Kaiserschmarrn die niet op de kaart staat. Als hij wordt opgediend begrijpen we waarom: de kok kan er niet mee overweg, maar hij vult wel. 
Vol caloriën gaan we om 13:00 weer op pad, nu wel weer over de E6 en weer over een bospad, ditmaal een soort holle weg vol met water, takken en af en toe een komplete boom. Dit pad vermijden zou een omweg van ongeveer een kilometer hebben betekend, achteraf gezien een prima optie want het is een ramp. Als we weer eens omhoog zijn geklauterd om een boom te ontwijken zien we een spoor dat de houthakkers door het bos hebben getrokken, parallel aan onze verdronken weg en goed begaanbaar. Zo komen we toch nog redelijk comfortabel in Wurmbrand op asfalt terecht dat we niet meer verlaten tot in St. Oswald, waar we rond 15:00 arriveren.
Daar drinken we koffie en laten een bui passeren voor we ons opnieuw over asfalt maar nu over een mooi gelegen weg naar Haslach begeven. Bij een houtzagerij moeten we het open veld in, nadat we een bui hebben misgelopen door even in een bushaltehokje te schuilen. Als we bijna in Haslach zijn nadert een verse bui en haastig zoeken we ons adres op. Uiteindelijk blijken we er vlak voor te staan. Met de eerste regendruppels bellen we om 17:10 aan bij Villa Regina waar onze gastvrouw al op de uitkijk staat.
Als we 's avonds in de stad gaan eten worden we in het Gasthof luidkeels begroet door een van de gasten die al op de hoogte blijkt te zijn van onze tocht. Verbazing alom totdat blijkt dat het de echtgenoot is van onze hospita.

laatst bijgewerkt op 23-09-2013