Het heeft vannacht aardig doorgesneeuwd en 's morgens belt Rita om te vragen of de auto even verplaatst kan worden omdat de buurman sneeuw komt ruimen. Om dat te kunnen doen moet die auto wel even uitgegraven worden, en dat kost nog best wat inspanning. Het lukt en tijdens het ontbijt schuift de buurman met z'n trekker in no time de hele boel schoon.
Na het ontbijt rijden we naar Haidmühle om de Bahndamm loipe te doen tot Altreichenau. Dan blijkt dat er niet eens zo veel sneeuw is gevallen want hier en daar schemert het gras door de loipe. Doordat het niet al te koud is plakt de sneeuw af en toe aan de ski's wat de voortgang aardig kan vertragen. Tot Frauenberg is het eigenlijk gewoon werken geblazen, daarna glijden we ineens met lange slagen door het spoor. Waarschijnlijk gewoon hoogteverschil, hoewel we dat nooit eerder zo duidelijk hebben ervaren op dit traject.
In Altreichenau stappen we nog niet af maar volgen de loipe nog een kleine kilometer om dan over de straat omhoog te wandelen naar Café Raab, voor onze koffiepauze.
Na de koffie volgen we dezelfde weg terug. De kwaliteit van de loipe is duidelijk beter nu er wat meer mensen doorheen zijn gegaan en ook naar Frauenberg toe kunnen we lekker glijden. Daar stappen we even af en eten een boterhammetje. Dan volgt het nu dalende deel naar Haidmühle en dat loopt helemaal lekker. Onderweg worden we nog ingehaald door een hondenslee op een parallel traject en wat later zien we een slee voor ons oversteken; dat was althans de bedoeling maar ergens ontbrak iets in de communicatie: de honden wilden linksaf en de bestuurder rechtdoor, uiteindelijk kiepte de slee om en zetten de honden het op een rennen, nu in de goede richting, dat wel. Doordat ze in het bos verdwenen konden we niet zien hoe het af liep.
Terug in Haidmühle onderdruk ik de neiging om terug naar Bischofsreut te skiën, m'n spieren zouden dan toch wel geprotesteerd hebben. Nu rijden we lekker terug naar huis, douchen, biertje. 
En morgen gaan we wandelen.