We slapen tot na achten en ontdekken dan dat het vannacht gesneeuwd heeft, niet veel, zo'n 5 cm maar toch. Bovendien sneeuwt het tijdens het ontbijt weer.
Na het ontbijt gaan we eerst inkopen doen, en daarna nemen we er nog even ons gemak van, maar na de lunch trekken we de wandelschoenen aan en lopen naar Haidmühle via Auerbergsreut en Theresienreut. Het is minder koud dan gisteren, en er is ook vrijwel geen wind. Al met al heel lekker wandelweer. 
We hebben al gehoord dat Konditorei Scherz zijn deuren gesloten heeft, maar die was op maandag toch nooit open, dus koersen we op Landshuter aan, waar we de enige gasten zijn. Als we Herr Berger mogen geloven zijn we sowieso bijna de enige gasten hier, maar dat is wat overdreven. Toch lijkt de klad er wel een beetje in te zitten, al stellen we op de terugweg wel vast dat dit qua langlaufmogelijkheden toch wel een uniek gebied is. Qua luxe schiet het wat te kort en dat kan ons niet zo veel schelen, maar mischien andere vakantiegangers wel. Het zij zo.
Op de terugweg houden we bij Bischofsreut het trace van de loipe naar Tsjechië aan. Daar lijkt nog niemand door te zijn gegaan en vlak voor Marchhäuser ontdekken we waarom: er stroomt een beekje over de route en de ondergrond is als een spons. Alleen door heel snel over te steken houden we de voeten droog, de schoenen niet. Vanaf Marchhäuser moet je weer een heel stuk omhoog en dat moeten we wel even kalmpjes aan doen, omdat het voorgaande stukje Ali toch wel veel kracht heeft gekost. Rustig en regelmatig lopen, dan kom je het beste omhoog en zo staan we 16.30 toch weer voldaan voor ons appartement.