Wandelen naar Oostenrijk

Etappe4

Deze dag was aanvankelijk als rustdag gepland, in plaats daarvan lopen we de langste etappe tot nu toe, het kan verkeren. Daarom, én vanwege de weersverwachting (onweer later op de dag) een vroege start: 08:25.
Als we Waidhaus uit lopen zijn we ineens de markering kwijt. Volgens de kaart moeten we gewoon de fietsroute volgen en een voorbijgangster bevstigt dat we wel degelijk goed zitten dus we lopen door. Als we over de A6 heen zijn vinden we oude markeringen, sommige zelfs overgeschilderd met rode verf, wat is hier aan de hand? We lopen maar op de kaart verder en komen zo o.a. door Pfrentschweiher waar je je bijna in Nederland waant. In het bos ontwaren we een ree die nog verbaasder is dan wij.
Via (de) Büchelberg bereiken we Eslarn rond 10:30, koffietijd dus. In een Café/Konditorei vieren we onze rituelen. Hier hadden we ook kunnen overnachten en later zien we een heel scala aan mogelijkheden in het dorp. Het is nog een leuk dorp ook.
Vanaf hier geldt de normale markering weer maar om de toch al lange etappe te beperken snijden we een stukje af. We volgen daartoe een tijdje de EE fietsroute (Euregio Egrensis) langs de Teufelstein, door het bos over de Schwarzbach en de Fahrbach. Na de laatste beek houden we lunchpauze op een bankje bij een viersprong en genieten van het uitzicht over het dal van deze beek. Heerljk is het hier. 
Even later treffen we de Nurtschweg/E6 weer en gaan we de hoogte in, eerst geleidelijk over een Forstweg, dan dwars door het bos van de Eulenberg (geen uil te zien trouwens). Dit is een stijging van dik 300 meter. We doen het rustig aan en het gaat verrassend goed. Het bankje in het gehucht Eulenberg versmaden we echter niet. Het is nu 13:30 en we schieten behoorlijk op. We drinken koffie en eten het meegebrachte gebak op.
Het weer houdt zich goed, het warmtefront lijkt weer plaats te maken voor stapelwolken, we zitten zeker op het randje. Even verderop bij de grens met CZ stuiten we op een gedenkteken van de Heimatvertriebene, dan dalen we af over een prachtig open veld. Hier komen we voor het eerst in drie weken wandelaars tegen! Het is een prachtig gebied hier, dat we na een mooi beekje weer verruilen voor het bos vol omgevallen bomen én stuifmeel.
Nog een keer stijgen over de Schitterberg (770 m), dan dalen we af naar de straatweg. Vanaf hier zouden we nog over de Reichenstein moeten, maar wij volgen een pad langs de weg tot in Stadlern en zoeken daar ons onderkomen op. Het is wel genoeg zo.
We arriveren bij Ghf am Hochfels om 14:45. Het blijkt het enige nog functionerende Gastbetrieb te zijn in dit plaatsje, waar overigens verder ook niet zo veel loos is.
10 minuten na aankomst valt de eerste voorspelde regenbui, wat een timing!

laatst bijgewerkt op 23-09-2013