Wandelen naar Oostenrijk

Etappe4

Als we opstaan is het zwaar bewolkt maar droog. Uit de radio klinkt het Ave Maria, opus 23 van Mendelssohn in een uitvoering door van Herreweghe. Goede muziek is een van de dingen die je wel een beetje mist met zo'n onderneming. Tijdens het ontbijt heben we een geanimeerd gesprek met een vakantieganger, ex-geoloog die heel wat te vertellen heeft, aardige vent. En bij het afrekenen wordt ons € 35,- in rekening gebracht voor een FeWo met ontbijt!
We gaan opgewekt om 09:20 op stap, we hebben prima geslapen, het is bijna droog en de weg is goed gemarkeerd, wie doet je wat. Bij de Untere Kellermühle lopen we pal aan de grens met CZ, een mooi plekje hier. Daarna wordt het wat saaier tot Hermannsreuth maar dat kan ook komen omdat het grauwer en vochtiger wordt. 11:00 bereiken we Hermannsreuth waar we geen Gasthaus kunnen ontwaren, wel een bushokje langs de weg en omdat het inmiddels miezert promoveren we dat tot koffiehuis.
Wat later gaan we het bos in en dan begint het plotseling te regenen. In eerste instantie de plu's er bij gepakt en daar blijft het ook bij want het wisselt steeds. Weer in open veld blijkt het toch wel te regenen maar te licht om er erg nat van te worden.
Langs diverse visvijvers bereiken we Bärnau en Ghf Zum Kalt'n. Omdat ik in het dorp niet veel verwacht gaan we er maar naar binnen. Het is er warm en vochtig en ze hebben wel koffie maar geen Kuche. Omdat we er nu eenmaal zitten laten we het daar maar bij, al neemt Ali ter compensatie nog een ijsje. Als we 12:30 weer verder lopen treffen we in het centrum nog diverse andere gelegenheden aan waarvan met name Ghf Zur Post er veelbelovend uitziet. Nou ja, gedane zaken en zo...
Het weer is inmiddels verbeterd en we zien zelfs de zon weer verschijnen maar het blijft vrij koel, prima dus. Rond Naab lopen we door een mooie berkenlaan langs de Waldnaab en vervolgens beginnen we in het bos langzaam te stijgen over een mooi breed pad. De weg loopt met brede lussen omhoog met de Waldnaab diep onder ons. Het is prachtig hier.
Op een bankje houden we lunchpauze en als we een half uur later een blokhut passeren, vlak aan de beek, gaan we daar koffie drinken nadat we eerst de omgeving stuifmeelvrij hebben gemaakt. 
De weg begint nu serieus omhoog te lopen, kalmpjes aan dus. Dan bereiken we weer de grens met CZ, lopen soms aan aan de andere kant ervan tot we bij de bron van de Waldnaab arriveren, op 815 m. hoogte. Nu moeten we weer over een smaller pad verder met de onvermijdelijke omgevallen bomen, terwijl voor ons uit het onweer gromt. Ietwat gehaast lopen we door en bereiken om 15:15 de Silberhütte. 22 km in 6 uur, da's niet slecht. Onze kamer is klein maar voldoet (douche+WC in miniformaat) en het huis ligt prachtig. En we zijn kennelijk goed in vorm. Ook belangrijk.

laatst bijgewerkt op 23-09-2013