|
Dinsdag 02-05 Bächlein - Wilhelmstal |
Overzicht Details Foto's |
< Vorige | Volgende > |
Zonder wekker worden we om 08:00
wakker dus gelijk uit bed. Na het ontbijt inpakken, uitchecken en wegwezen. Om
09:42 lopen we weer; prachtig weer, lekker fris maar toch in de korte broek.
Mooi landschap en een gevarieerde route.
We moeten onderweg zien te eten want vanavond in Wilhelmstal wordt er niet
gekookt vanwege Ruhetag. Uniek!
In tegenstelling tot wat ik had uitgezocht kunnen we wel over Gundelsdorf lopen.
Het eten lijkt alleen een probleem te worden, een vriendelijke mevrouw belt wat
rond maar de Horeca zit dicht na de feestelijkheden van gisteren. Bij een
winkeltje informeren we ook en daar weten ze van een Hähnchenstall, een paar
honderd meter verder en niet eens erg uit de route.
We lopen erheen en dan blijkt er ook nog een wagen te staan met broodjes, koffie
en gebak. We kopen genoeg broodjes voor de hele dag en nemen dan koffie met een
Bienenstich. Die laatste past nauwelijks op het bord en is al een maaltijd op
zich.
Helemaal gerustgesteld lopen we door naar Glosberg waar we volgens de mevrouw
van het winkeltje beslist de kerk moeten bezichtigen. Ze heeft niet overdreven,
het is een prachtexemplaar.
We rusten nog wat uit op een bankje tussen de kerk en het tegenover gelegen
Gasthof (ook gesloten). Vanaf hier gaat het flink omhoog, richting Trebesberg en
we passeren de 535 m in dicht bos. Om in Wilhelmstal te komen verlaten we hier
tijdelijk de E6. Over open veld met prachtige vergezichten dalen we af naar
Trebesberg (2 Gasthöfe, allebei gesloten) en slaan dan een smal bospad in. Door
houtkap is dit pad half geblokkeerd en zo ontoegankelijk dat we even de
verkeerde kant uit lopen. Met het kompas vinden we echter de goede richting en
even later klopt alles weer. Via een steile afdaling komen we in Bug terecht,
een enkele boerenwoning. Vandaar volgen we de weg omlaag over de beek naar de
straatweg, alleen: er is geen brug, we moeten er door!.
We hebben geen keus en dus gaan schoenen en sokken uit. Ik hang ze om mijn nek
en waag de oversteek. Het water is ijskoud, de stenen zijn glad en door de
stroming komen je stokken niet altijd goed terecht. Ik haal de overkant echter
zonder problemen en dan mag Ali het proberen. Dat gaat gelukkig ook goed en dan
kunnen we onze voeten op de warme stenen drogen. Wat verder langs de beek gaan
we nu eerst maar wat eten en dan wandelen we op ons gemak de laatste km's naar
Wilhelmstal. Dat lopen we aanvankelijk glad voorbij maar om 16:15 staan we bij
ons onderkomen, Ghf Zum Hauptmann. Het ligt aan een doorgaande weg dus het zal
niet zo rustig zijn als de afgelopen nachten. Er is een flink terras dat we
helemaal voor onszelf hebben en waar al gauw ons wasgoed in de zon te drogen
hangt.
laatst bijgewerkt op 23-09-2013