Nu
wandelen we wel, en omdat het er zo mooi was, en het weer dat nu ook
is, gaan we weer naar Finsterau om de tocht van een week geleden over
te doen, maar nu in omgekeerde richting. We denken hem bovendien wat
in te korten met het oog op Ali d'r conditie en daarom parkeren we de
auto net buiten Zwölfhäuser in een sneeuwrand langs de
weg.
Het is
prachtig weer, helder met een strakblauwe lucht en vooralsnog zonder
last van de wind. De temperatuur is zo'n 2°C.
10.36
gaan we op weg met gelijk een flinke stijging. Langzaam lopen en
genieten van het uitzicht, dan heb je er geen last van. De weg is
vrijwel schoon door de dooi en we lopen regelmatig lekker in de zon.
Finsterau ligt er schitterend bij als we het vanaf de Reutenstrasse
in beeld krijgen. Nu we in het open veld komen te lopen gaan we de
wind voelen, maar de temperatuur is inmiddels al zo hoog dat we daar
geen last van hebben. De langlaufers in de loipe naast ons schijnen
ook nog geen last te hebben van de dooi.
Met 1½
uur bereiken we het Freilichtmuseum, waar we als oude bekenden worden
begroet. De collectie taarten is al weer behoorlijk uitgebreid, de
koffie smaakt nu ook prima. Ali is nog wat voorzichtig maar het gaat
haar duidelijk beter.
Als we
na ruim een half uur verder trekken besluiten we de tocht in volle
lengte te lopen, zo goed gaat het inmiddels. En zo slaan we even
later linksaf naar de Schuster's Säge en het Reschbachtal. Daar
is de sneeuw grotendeels van het wegdek af, maar waar het nog wel
ligt is het verraderlijk glad. Uitkijken geblazen. Ook hier nog heel
wat LL'ers in de loipe.
14.30
krijgen we Mauth in zicht en een kwartiertje later strijken we neer
bij Beer waar het nu lang niet zo vol is als de vorige keer. Ook hier
laten we ons de koffie en Kuche goed smaken, we hebben tenslotte nog
een uurtje voor de boeg.
De
laatste etappe gaat over de Säumerweg naar boven, behoorlijk
steil over een weg die hier en daar in de schaduw al weer begint op
te vriezen. Prachtige vergezichten hier, terwijl je eigenlijk ook op
de weg moet kijken. Lastig en toch leuk. Als we de Reutenweg bereiken
wordt het een makkie, alleen nog even bergaf en dan staan we even na
16.00 bij de auto.
We
zijn dus in totaal 5½
uur onderweg geweest. Ali is bij deze genezen verklaard. Voldaan
rijden we weer naar huis.