Wandelen naar Oostenrijk

Etappe 4

Het einddoel is bereikt!
Het ging niet vanzelf, dat geldt voor de hele tour maar zeker ook voor vandaag.
Ook vandaag lopen we een 'eigen' route, hier en daar gebruik makend van bestaande gemarkeerde routes die als zodanig op de kaart zijn ingetekend. Dat is echter nogal betrekkelijk zoals we merken als bij Prinzelndorf afslaan. Tot onze verrassing staat er zelfs een bordje bij, maar even verderop een ander bord dat meldt dat dit privé terrein is en dat het streng verboden is hier door te wandelen. Als ik de bewoner van het naast gelegen huis vraag hoe dat zit zegt hij dat we wat hem betreft wel door mogen lopen maar dat het pad helemaal volgegroeid is. Inderdaad moeten we ons even later door een begroeiing van een halve meter hoog werken maar als we de bosrand bereiken is alles weer in orde. We stijgen zo'n 200 meter en komen dan op open veld uit. Hier moeten we weer kompas en GPS gebruiken want van een markering is niets meer te bekennen. 
Toch bereiken we Seiterndorf zonder echte problemen. Naar Lohsdorf volgen we simpelweg de straatweg, verkeer is er nauwelijks. Dan even steil omlaag en weer omhoog over de Lohsdorfer Bach en vervolgens richting Eitenthal. Dat is een vrij woest traject met een steile afdaling in het begin waarna we hoog boven een beek doorlopen.
Voor het dorp lunchen we waarna we door het dorp heen trekken (± 2 min) en dan de aansluitende route zoeken naar Pömling. Deze moet geel gemarkeerd zijn maar dat is slechts sporadisch het geval. Het kompas en de GPS moeten er weer regelmatig aan te pas komen maar al klimmend lukt het ons toch om niet te verdwalen en zo bereiken we Pömling rond 14:00.
Vanaf hier geen fratsen meer, we volgen nu alleen nog maar verharde wegen.
Als we ter hoogte van Zineck uit het bos komen kijken we abrupt in het Donaudal met Stift Melk in al zijn pracht er boven, een heel bijzonder moment.
We lopen verder, spoelen onze schoenen schoon bij een (blus)waterreservoir en wandelen dan via Rantenberg naar Emmersdorf, tegenover Melk waar we een Cafe-Konditorei aantreffen. Al gauw zitten we achter een lekker bakkie te kletsen met de uitbaatster en een gast die aanbiedt ons even naar Melk te rijden. Hoe aardig ook, dat kunnen we toch niet aannemen al hadden we niet verwacht dat we over de grote verkeersbrug zouden moeten trekken; dat is toch een omweg van zo'n 5 kilometer.
Nog even doorzetten dus, onderweg krijgen we nog een buitje regen maar dan, om 16:30, na 813 km staan we voor het Stift. Vlak ervoor hebben we de T-shirts aangetrokken die de kleinkinderen voor ons gemaakt hadden en daarmee laten we ons fotograferen.
We kijken nog even rond maar dalen dan af naar het stadje, doen wat inkopen en wandelen dan naar het Fährhaus aan de Donau. Door gebrek aan kamers daar krijgen we een apartement in een nevengebouw, wat spartaans ingericht maar heel ruim en voor het eerst in lange tijd kunnen we weer ons eigen kostje koken. Heerlijk! En je zit er ook heel lekker buiten op een enorm gazon, naar keuze in of uit de zon want die schijnt inmiddels volop.
Morgen gaan we ons in het Stift rond laten leiden en verder nog van alles bekijken. Nu hoeven we geen enkele etappe meer te bestuderen of overnachtingen te regelen, da's ook wel eens lekker.

laatst bijgewerkt op 25-09-2013