Wandelen naar Oostenrijk

Etappe 4

Omdat we hier weer een lange etappe hebben proberen we een rugzak naar Ottenschlag te laten vervoeren, maar er rijden niet veel mensen die kant uit. We zullen het echt zelf moeten doen en daarom vertrekken we al om 09:03 ... in de verkeerde richting! Na zo'n 500 meter komen we daar achter als op een kruising de verkeerde plaatsen staan vermeld. We moeten dus weer terug door het dorp.
Hierna lopen we probleemloos naar Schönbach waarbij we ons opnieuw verbazen over dat mooie landschap, golvend en opgesierd met rotspartijen. Jammer dat we kort voor Schönbach langs een zagerij en vervolgens een verkeersweg worden gestuurd.
Als we Schönbach tegen 11:00 naderen begint het te regenen. Na de koffie trekken we verder en gaan op een kruising weer verkeerd, deze keer door een ongelukkig geplaatst markeringsteken. Die stuurt ons onwaarschijnlijk steil omhoog waarna we het dorp kunnen overzien en waardoor dan gelijk ook de goede richting zichtbaar wordt.
Als we weer op koers zijn lopen we over een mooie landweg tussen de landerijen door, dan een kruip door, sluip door paadje langs een akker, gevolgd door een bospad langs een beek. We genieten volop van deze omgeving en die hoogteverschillen, ach die vallen best mee als je het maar rustig doet.
Na al dat moois moeten we even over en langs een verkeersweg en belanden dan midden tussen de rotsblokken. Op een ervan gaan we zitten lunchen waarna we verder trekken door het bos tot we wat zomerhuisjes passeren. Hier blijken we Traunstein al bereikt te hebben en dat doen we weer in de regen. We lopen dan net langs de kerk en inderdaad treffen we vlak daarna een Gasthof aan. Dat zit bomvol met een buslading dames maar er is voor ons ook nog een plekje over en de koffie smaakt er prima.
Dit was een mogelijke tussenstop geweest maar gezien de tijd, 13:30, durven we het vervolg ook wel aan, vooral ook omdat dat vlakker lijkt te worden. Via Walterschlag komen we inderdaad in vrij vlak, open veld maar al gauw lopen we weer in het bos over een goed pad. Dat pad wordt geleidelijk aan smaller en op een gegeven moment ligt er een enorme boom overheen. Deze keer echter staat er een man naast met kettingzaag die er net een stuk uitgezaagd heeft, wat een service!
Dan volgen we een tijdlang de Walterschläger Bach, prachtig meanderend door het bos tot we zijn oorsprong bereiken: een uitgestrekt moeras met daarna een groot meer. Na een korte rust gaan we onder een spoorviaduct door en een verkeersweg over waarna we Ottenschlag al in het vizier krijgen. Nog een half uurtje misschien? Ja, maar dan moeten we wel goed lopen. Een imker die in de buurt bezig is wijst ons de goede weg en dan bereiken we uiteindelijk om 16:45 ons kwartier, Gfh Zur Post. We zijn dik tevreden.
Later wordt dat gevoel wat minder. Als we willen eten is er geen keus: er staat Schweinebraten op het menu. Mét Knödel. Het vlees is eigenlijk best in orde maar die moddervette jus was wat te veel van het goede. Een dessert is teveel gevraagd, en daarvoor gaan we dan maar naar de Konditorei aan de overkant. Hadden we eigenlijk direct moeten doen want daar zitten we nog warm ook.

laatst bijgewerkt op 25-09-2013