Wandelen naar Oostenrijk

Etappe4

Qua afstand was dit maar een korte etappe, maar een lichte was het niet. We hadden een routevariant uitgedokterd om de hoogteverschillen wat te beperken, waarbij we nog konden kiezen uit twee varianten: een kamweg pal op de grens of een Forstweg, evenwijdig daaraan maar lager op de helling. De eerste leek het mooiste te zijn, de tweede de lichtste.
Bij het vertrek lopen ze even samen en dan hebben we al heel gauw in de gaten dat de kamweg vrij zwaar is en veel tijd zal gaan kosten. Voor een dagtrip prima, maar nu even niet. We gaan daarom met de E6 mee de helling af.
Dat gaat heel steil en het is aanvankelijk ook nog niet zo eenvoudig. Op een gegeven moment zet Ali haar voet op een boomwortel en voor we beseffen wat er gebeurt slaat ze met een smak tegen de grond. De rugzak geeft haar een zwiep na en ze maakt bijna een koprol. Omdat ze met haar gezicht omlaag ligt vrees ik even het ergste maar ze krabbelt overeind en dan blijkt de schade enorm mee te vallen. Een lichte schaafplek op haar bovenbeen met het begin van een zwelling en wat schrammen onder de knie, stellen we bij de eerste inventarisatie vast maar het lopen lijkt geen probleem op te leveren. We trekken een kwartiertje uit om van de schrik te bekomen en wat heen en weer te drentelen en dan hijsen we de rugzakken weer op. Opgelucht gaan we weer verder. 
Na ruim een uur bereiken we de Forstweg op 910 m. hoogte dus toch nog 380 m. onder het vertrekpunt. Vanaf hier lopen we bijna 2 uur over de zelfde weg en dat wordt toch een beetje saai. Positief punt: het is prachtig weer. 
12:20 zijn we bij Scheiben, een langlaufcentrum op 1050 m. hoogte waar warempel nog wat oude sneeuw ligt ook. Hier eten we ons brood op waarna we verder lopen naar Brenner. Dit blijkt een nederzetting te zijn van diverse hotels en café's, een goede gelegenheid om nog even wat bij te tanken voor we aan de laatste klim naar de Arber beginnen. 
We hebben nog 350 m te gaan en dat gaat eigenlijk vrij eenvoudig over een brede weg met wisselende steiltes. Nu komen de vergezichten die we tot nu toe moesten ontberen. Om 15:15, dus een fractie meer dan 6 uur na ons vertrek wandelen we het terras op van het Arber Schutzhaus.
's Avonds maken we de balans op: deze stijging ging nog goed maar morgen wacht een klim naar de Falkenstein. Als we nu in Zwieslerwaldhaus een tussenstop inplannen i.p.v. de Falkenstein blijft het vervolg van de route gelijk. M.b.v. de Wirt vinden we in het telefoonboek een adres en even later hebben we een plekje besproken. Een rustig idee.

laatst bijgewerkt op 23-09-2013