Wandelen naar Oostenrijk

Etappe 4

De dag begint goed met een uitgebreid ontbijt, door mevr Karlein op de kamer geserveerd. Bij het afrekenen rondt ze de prijs naar beneden af en dat biertje uit de koelkast moest ik maar als "van het huis" beschouwen. Bovendien ligt er een attentie van het FVV voor ons klaar: we hadden wat onvolkomenheden op hun website gemeld en dit was als een goedmakertje bedoeld. Dat ze de moeite hebben genomen dat hier af te leveren vind ik grote klasse. En 't was nog praktisch ook: twee gerookte worstjes, handig voor onderweg.
Om 09:30 vertrekken we richting Bahnhof en pikken daar direct de routemarkering op. Die verlaten we even vlot als we te lang langs de verkeersweg moeten lopen en dan lopen we over een pad door het weiland waar de klei aan je voeten vast plakt. Het is prachtig weer en de vesten gaan al gauw uit. Op een heuvel het silhouet van 3 reeën, waakzaam. Na de foto gaan ze er rustig vandoor, goed zo.
Nadat we vlak voor de Autobahn weer op de E3/E6 zijn gekomen zien we in het weiland de koppen van 7 (!) reeën. Ze staan ongehaast op en vertrekken in een rustige draf. En daarna glijdt een Blauwe Kiekendief langs ons heen. Wat is dit ? Ik voelde me toch al lekker maar nu ben ik de koning te rijk.
11:10 wandelen we Hendungen binnen; gasthaus Bach is gesloten, geen koffie hier. Buiten H. ligt een kapelletje met picknickplaats waar we zelf maar koffie maken. Het is nu 11:45 dus dat wil er wel in, en de nachtegaal die er bij zingt maakt het kompleet. 
We sleutelen aan de afstelling van Ali d'r rugzak, die drukt teveel op de onderrug. Door hem hoger af te stellen lijkt het probleem verminderd. We lopen verder langs de markering die anders verloopt dan ik op de kaarten had ingetekend, maar op een kruising verlaten we hem dan toch. We wandelen nu het bos uit: heerlijk die vergezichten!. Omlaag naar de Grünbach en er over waar we weer pauzeren. Hoog in de lucht maken buizerds en raven ruzie. In het bos zingt een zwartkop en plotseling glijdt een havik voorbij, wat een dag!
Na de pauze even steil omhoog door het bos en als we daar uitkomen ligt Höchheim al voor ons. Vlak voor het dorp begint een koekoek te roepen, het kan niet op. In H. zien we zo gauw geen Gasthof maar voorbijgangers verzekeren ons dat we bij de Sportplatz koffie kunnen krijgen. Ze lopen met ons mee en vertellen dat we gewoon de route hadden kunnen volgen omdat die over Irmelshausen loopt. Bij de Sportplatz staat iedereen op het veld, de koffie en Kuche echter zijn zoals beloofd. Heerlijk!
Het is 14:55 . We lopen de laatste 2 kilometers langs de Milz volgens de markering maar bij het slot slaan we af om dat even te bekijken. Het Gasthaus is gauw gevonden en dan zit om 15:45 de etappe er op. De kamer is nog niet klaar maar dat geeft niet, met een biertje gaan we buiten zitten nagenieten van een fantastische dag.

laatst bijgewerkt op 19-09-2013