Tijdens de vliegweek van de Movers, een gezelschap voor modelvliegveteranen, deed zich de mogelijkheid voor mijn Gritter in te vliegen. Assistentie was rijkelijk voorhanden, daar hoefde het niet aan te liggen.
Mijn eerste poging een glijvlucht vanuit de hand te maken,
mislukte faliekant doordat het model direct tegen de grond sloeg. Geen schade
gelukkig, behalve een gebroken vleugelbout, maar juist daardoor bleef de rest
heel.
Nadat ik de restanten van het boutje uit de romp had weten te verwijderen, ging
de tweede startpoging op de motor, terwijl het model door een collega uit de
hand werd gestart.
Dat ging beter, het model schoot weg en een tikkie up resulteerde gelijk in een
looping!
Gas weg, en even stabiliseren, vervolgens weer gas, maar niet zo veel als de
eerste keer. Nu vloog het wel wat beter maar pas als de motor werd uitgeschakeld
kon je van vliegen spreken, maar dan had je ook wat.
Aan de besturing moet je even wennen, omdat je geen
richtingsroer hebt, maar het toestel volgt alle commando's heel direct op. Hier
had de ontwerper voor gewaarschuwd en ik had zijn adviezen ook keurig opgevolgd,
en zo kon ik toch al een heel positieve indruk krijgen van de
vliegeigenschappen.
Mooie strakke glijvlucht, korte bochtjes als dat nodig is maar ook ruime cirkels
worden makkelijk gevlogen. Maar o, die motorvlucht! Domping heeft de motor
genoeg, maar zo te zien is 'ie zwaar overpowered.
Na 6 minuten wil ik even van de spanning af en zet de landing in. Die gaat vlekkeloos en dat stelt dan ook weer gerust.
Als ik later de zenderinstellingen zo wil aanpassen dat de
gasknuppel naar het hoogteroer wordt gekoppeld ontdek ik dat die koppeling er al
is, alleen niet zoals ik wil nl. down bij meer gas, maar juist omgekeerd en niet
zo'n beetje ook. Bij volgas blijkt het hoogteroer 20% omhoog te gaan. Geen
wonder dat 'ie op de motor bijna niet te vliegen was.
Verder heb ik de zendermodus ook aangepast. Ik vlieg normaliter in mode 3,
hoogteroer en rolroeren dus beide op de linker knuppel. Bochten leid ik altijd
in met richtingsroer op rechts met ondersteuning door de rolroeren, maar ik
betrapte mezelf op het voortdurend sturen met de rechter knuppel terwijl hier de
bochten juist uitsluitend met de rolroeren worden gevlogen. Ik heb dat omgezet naar mode 2,
zodat nu de rolroeren op rechts zitten en hoogte op links.
Nu nog wachten op een nieuwe gelegenheid om te vliegen.
24-09-11
Die gelegenheid is er op 24-09. Prachtig weer, droog na lange periodes met
regen. Het veld is zelfs begaanbaar.
Nog 1 keer laat ik een clubgenoot het model gooien, dan heb ik genoeg vertrouwen
in het stijgvermogen van Gritter en ga ik solo. Drie vluchten, die dag van elk
rond de twaalf minuten, met steeds korte stootjes op de motor.
Als de landing soms wat te hoog is ingezet, kan ik simpelweg zigzaggen boven het
veld tot de hoogte eraf gevlogen is.
Voor een looping hoef ik niet eens zo veel aan te duiken, en even heb ik zelfs
een belletje te pakken.
Ja, ik heb er een heel leuk kistje bij.
Alle foto's: Dick Horning
Opbouwen op het veld. Optima 2800 is ook van de partij |
Zender check | Los! | Correctie op de stijging? niet nodig. | Leuk vluchtbeeld. |
02-05-12
In de afgelopen winter heeft Gritter een kleinere motor + regelaar
gekregen. Daarmee was de stijgvlucht nog steeds enorm. Dat mocht wel wat minder,
en in mijn zender programmeerde ik dan ook een vermogensreductie van 40%.
Nog steeds was een indrukwekkende stijgvlucht mogelijk, maar wel beheersbaar.
Toch wilde ik wat meer rust in de tent en daarom bestelde ik een 2-cellen Lipo.
Vandaag de eerste proefvlucht in deze set-up. Het zwaartepunt was door deze
mutaties wat naar achteren gegaan, wat alleen maar gunstig was.
De eerste start viel wat tegen, maar ik had 5% 'down' geprogrammeerd op vol gas,
en met mijn vermogensreductie werd vol gas niet gehaald. Nu dus wel, maar met
minder vermogen. Toen ik dan ook een tikkie up gaf spoot 'ie gelijk omhoog.
Bij de volgende start was dat gecorrigeerd en nu was het beeld perfect. Vlot
stijgend, maar niet overdreven, zo'n 45° schat ik.
Bovendien was het behoorlijk thermisch waar ik nu volop van kon profiteren. Zo
zeer zelfs, dat 'ie op enig moment bijna uit zicht raakte ! Door zijn robuuste
constructie echter kun je hem rustig aanduiken. Met een paar loopings en wat
steile bochten was 'ie weer op acceptabele hoogte.
09-05-12
Gritter gedraagt zich zo goed dat hij straks mee mag op vakantie. Maar het is
niet handig zo'n model tussen de vakantiebagage te proppen en dus heb ik er een
transportkistje voor gebouwd.
Ook handig als ik ergens aan de helling wil vliegen, dan moet er nog wel eens ver gelopen worden.
Zo'n kistje kan dan gewoon in de rugzak.
laatst bijgewerkt op 02-11-2013