Ervaringen

04-11-06:
De eerste starts door een instructeur van MVCNOV. Zoals al eerder vermeld eindigde de eerste start nogal onzacht, waardoor de cockpit vergrendeling los schoot. De volgende start zat hier dus gewoon plakband om.
Het zwaartepunt blijkt (te) ver naar achteren te liggen, daar was ik al bang voor met die lichte motor.
Met wat losse stukken lood proberen we daar iets aan te doen. 
En verder is de kist erg ongevoelig op zijn richtingsroer en dat is best lastig.
Het motorvermogen blijkt in ieder geval meer dan voldoende. 

07-11-06:
De kapsluiting gerepareerd, loodballast vast ingebouwd en nog wat aangevuld. Instelhoekverschil met 1° verminderd. Motor wat meer domping en rechtstrek gegeven. Nieuwe vleugelpen gemaakt met meer V-stelling om de richtingsbesturing te verbeteren.

09-12-06:
Vliegen met die hap! Het gaat wat beter, maar ik corrigeer nog te heftig zodat het toestel af en toe door de lucht lijkt te springen. Toch een vlucht van 20 minuten kunnen voltooien, uiteraard met de nodige motorondersteuning.
De landing laat ik nog even aan de instructeur over.

18-12-06:
Deze keer doe ik het zelf. De eerste vlucht gaat maar matig en ik land na 8 minuten, waarbij ik de neus in het modderige veld druk. Na een schoonmaakbeurt gaat de tweede vlucht aanmerkelijk beter en ik blijf 25 minuten boven. Thermiek was er nauwelijks te bespeuren.

15-03-07: De eerste vlucht in het nieuwe jaar. Het is licht thermisch en ik kan een half uur boven blijven. De V-stelling is een fractie verminderd want hetrichtingsroer functioneert nu goed. Alleen op het hoogteroer is hij nog hypernerveus. Dat wreekt zich bij de landing als ik voorbij de weg indraai en prompt hoogte verlies. Een tip raakt de grond en daar ligt'ie. Als ik er bij kom blijkt hij op de rand van een sloot te liggen. Geluk gehad dus. Schade: nihil.

 04-04-07:
Bij de eerste vlucht is er duidelijke thermiek invloed en de kist reageert daar goed op, wat ik niet had verwacht.
Bij de landing neem ik nu geen risico en start 3 keer door (lang leve de electromotor!) voordat ik het aanvliegtraject goed heb gekozen.
De landing is dan een eitje. De landing na de tweede vlucht gaat in een keer goed.

06-04-07: Weer een thermische dag en ik profiteer er duidelijk van. Met weinig motorondersteuning vlieg ik resp. 18 en 23 minuten. Voor het eerst draai ik nu met een andere zwever mee in de thermiek. Het verschil in vlieggedrag is pijnlijk opvallend. Waar de Avanti zonder thermiek snel naar beneden zoeft blijft de Optima rustig hangen. Zo kan het dus ook.

 14-04-07:
De kist begint vlak na de start rare bokkesprongen te vertonen en ik krijg hem niet onder controle. Bert neemt de zender over maar de kist lijkt niet meer op het hoogteroer te reageren.
Op de een of andere manier ziet hij toch kans een niet al te onzachte landing uit te voeren.
Als ik het binnenwerk inspecteer ligt de omkeerhefboom voor de hoogteroer aandrijving er los bij. Die was in een ver verleden ingebouwd omdat de draairichting van de servo niet klopte. Een correctie via de zender was toen niet mogelijk.
Thuis gekomen heb ik de aandrijving aangepast: de stuurstang loopt nu direct naar het pendelhoogteroer dus geen speling meer. En de draairichting wordt in de zender aangepast.

24-04-07: Het hoogteroer staat nog niet goed getrimd waardoor de kist bij de start bijna de grond in gaat. Na diverse proefstarts is de stuurstang op de juiste lengte gebracht en verloopt de start perfect. Het hele gedrag is verbeterd, dus heeft de stuurspeling een belangrijke negatieve rol gespeeld. Met wat thermiekondersteuning blijf ik 35 minuten boven.

26-04-07: Een thermische dag. Het vluchtgedrag is nu veel beter omdat het model ook wat sneller is getrimd waardoor de roer reacties veel positiever zijn. Rondjes draaien in de thermiek met flink getrokken hoogteroer wordt zo een feest, dat 38 minuten duurt. Thuis gekomen buig ik de vleugelpen terug naar de oorspronkelijke V-stelling.

 21-05-07:
Testvliegen met de nieuwe 12 x 5 prop. Hoewel de acceleratie iets minder lijkt trekt de motor nu veel langer door, al doet het koppel van de aandrijving zich ook wel gelden. Een stijgende spiraal lijkt de beste oplossing te zijn.
De landing gaat mis: ik kom laag binnen over het naastliggende veld en raak het hoge gras langs de weiderand. Dat remt enorm en het model zakt tegen de grond op de rand van de sloot, blijft nog even liggen en zakt dan voorover de sloot in!
Ik ben er snel bij maar het kwaad is al geschied, als ik hem er uit trek stroomt het water uit de koelopeningen in de rompneus. De accu wordt zo snel mogelijk afgekoppeld maar er hangt al een verdacht luchtje in de cockpit en dat is niet alleen van de modder.
Thuis gekomen bouw ik de hele aandrijving uit om de schade vast te stellen. De motor heeft het goed doorstaan, maar de regelaar is ter ziele en de accu begint een beetje tonvormig te worden. Die kan ik wel afschrijven.

24-05-07:
Ik heb een nieuwe regelaar ingebouwd en kan nu verder testen. Ik bekijk de mogelijkheid om op halfgas te vliegen maar dat levert alleen maar instabiliteit op en daardoor weer hoogteverlies. Hier is de lagere spoed debet aan, die vraagt gewoon meer toeren. Bij meer dan 75% power gaat 'ie als een speer, dat moeten we dan maar aanhouden.

04-06-07:
Onlangs heb ik een nieuwe zender, de MX-16s van Graupner aangeschaft en vandaag neem ik die in gebruik.
Het vliegen gaat er overigens niet beter door want er is veel turbulentie en de stijgvluchten lijken meer op een 8-baan.
Met de 11 x 6 prop pers ik er met moeite een vlucht uit van 6½ minuut.
Dank zij de nieuwe zender weet ik nu dat ik in totaal 13 minuten heb gevlogen en dat ik daar een motorloop van 5 minuten voor nodig had.
Alles weten maakt niet gelukkig.

	05-06-07: We staan op een camping naast een groot weiland en de boer vindt het prima als ik daar vlieg. De zelfde kuren als de vorige keer, maar dank zij de nieuwe zender kan ik het hoogteroer automatisch bijstellen als de motor loopt en dat begint te werken. Er is nauwelijks thermiek maar daardoor ook weinig turbulentie. De volgende dag vlieg ik weer; nu scoor ik een totale vliegtijd van 32 minuten bij een motorloop van 6½ minuut. De verhouding wordt al beter.
10-06-07: Rond het middaguur is het zwaar thermisch met weinig wind. Dank zij de instelling via de zender klimt de kist nu als een speer, zonder rare kuren. Ik land uiteindelijk na 35 minuten met een motorloop van 3½ minuut. Dat begint er op te lijken. Om 15.30 start ik weer onder identieke condities. Na 30 minuten zit ik hoog (> 300 meter) onder een wolk en de kist blijft maar stijgen. Ik trim hem op wat meer snelheid om uit de bel te vliegen, maar daarbij loopt de snelheid te hoog op. Als ik dat merk geef ik een tikkie 'up' en op dat moment nemen de vleugels afscheid van de romp. Vleugelpen bezweken! Machteloos moet ik toezien hoe de vleugels rustig naar beneden dwarrelen, de romp was direct uit beeld verdwenen. Als de vleugels 'geland' zijn loop ik naar de caravan om mijn fiets op te halen waarmee ik langs de akkers rij. De vleugels zijn al gauw op zo'n 500 meter afstand gelokaliseerd aan de rand van een maisveld, de romp is nergens te vinden. Ik zoek nog het hele maisveld af maar tevergeefs. Terug bij de caravan vindt Ali dat we toch verder moeten zoeken en zo stropen we de hele omgeving af, zonder resultaat. Als we tussen een bomenrij terug lopen ontdek ik dan toch de (resten van de) romp, midden in een ander maisveld, zo'n 200 meter verder dan de vleugels. De romp ziet er treurig uit maar de diverse componenten lijken niet al te beschadigd. Nader onderzoek zal moeten uitwijzen wat daar nog bruikbaar van is.
	Dat is dus het einde van de Avanti.  En voor die nieuw gebouwde vleugels zal ik een andere romp moeten zoeken.

laatst bijgewerkt op 21-10-2013