Het tekenwerk is gedaan, de ribben kunnen worden uitgesneden.
Hier een deel van de ribbenset voor de stuurboordhelft van de middenvleugel.
't Kost wat meer tijd maar het is veel nauwkeuriger.
In dit geval zijn er gaten te boren voor de verbindingspen, de positiepennen en de doorvoering van het servokabeltje.
Een flinke stap is al gezet. Op een deel van de tekening is een helling opgebouwd van stroken hout: de neuslijst, per rib een plaatje ter dikte van de indekking, dunne triplexplaatjes onder de koolstofligger, een steunlat om de rib in de juiste positie te houden en de eindlijst met sparingen voor de ribben.
Na elke rib wordt een balsa vulstuk kops op de ligger gelijmd met secondenlijm, waarna de volgende rib wordt geplaatst.
In het middelste deel is het vulstuk lager omdat daar de vleugelbevestiging wordt gerealiseerd.
Ook het achterste bevestigingsplaatje is verlijmd. De vleugel wordt met 4 schroeven gemonteerd.
Ook de aluminium buizen voor de vleugelpennen zijn onder een hoek van 1,5° aangebracht.
Tenslotte zijn alle vulstukken op hoogte gebracht zodat nu de bovenste gording van de ligger kan worden aangebracht.
Volgens beproefd recept vervolgens in de woonkamer onder de bank 24 uur uitharden.
Een niet voorziene maar zeer welkome toepassing van het "frame", gevormd door voor- en achterlijst. In alle voorgaande acties werd de vleugel door dit frame perfect vlak gehouden.
Door bovenop dit frame een paar klosjes te lijmen kan het het ook omgekeerd dienst doen om de onderzijde van de neuslijst aan te schuinen voor de onderste beplanking.
Het beproefde recept: een schuurlat, deels omwikkeld met tape rust op de rand van de bouwplank. De afstand van de vleugel tot de plankrand is in TurboCad bepaald. Bij de middenvleugel gebeurde dit nog "op zicht". Door de tapse vorm van dit deel is dat hier niet handig.
Met drupjes secondenlijm worden alle ribben op de diepste plaats aan de beplanking gehecht.
Vervolgens wordt de beplanking langs de ronding geleid en steeds met drupjes secondenlijm gehecht, als laatste ook aan de neuslijst.
En nadat de onderste beplanking gereed is volgt het aanbrengen van de bovenste beplanking met licht verdikte epoxy.
Ook hier wordt weer de elastiekjestechniek toegepast en vindt de uitharding plaats onder kamertemperatuur.
Het breiwerk heeft hier niets mee te maken.
De buitenvleugel, hier BB, wordt volgens hetzelfde procede opgebouwd.
Hier de laatste fase waarin de hoofdligger wordt gekompleteerd. De ligger heeft hier een breedte van 3 mm.
De eerste proefpassing tussen de vleugeldelen. De sluitribben staan niet helemaal in de juiste hoek, daar zal t.z.t. nog een vulplaatje voor moeten komen, verder past alles perfect.
Iets geheel anders : rolroeren maken.
Op deze foto de benodigde onderdelen en geredschappen.
Vlnr. het te bewerken stuk balsa waaruit een rolroer moet ontstaan, een geleidelat met afstandhouders, een schaafje met verlengde 'staart', schuifmaat, tekening, plakband en een blokhaakje.
Het roer heeft al een behandeling van de onderzijde achter de rug, nu moet de bovenzijde in profiel worden gebracht.
Nadat met het schaafje de vorm grof is aangebracht volgt nu het fijne werk:
Met de schuurlat, linksboven, wordt nu zolang geschuurd tot de potloodlijn vervaagd, dan is de juiste hoek ingeschuurd.
Hierna echter volgt een tweede sessie waarbij het rolroer op de rand van de tafel ligt. Dan wordt doorgeschuurd tot op het glasdoek van de onderzijde.
Resultaat: een messcherpe achterlijst.
Let ook op de stofzuiger in de rechteronderhoek van de foto, een onmisbaar attribuut.
Een nieuwe fase breekt aan: de aansturing van de kleppen en rolroeren.
In beeld de benodigde gereedschappen, van boven naar beneden:
Striptang om isolatie te verwijderen.
Krimptang om de stekkerpennetjes met de draden te verbinden.
Stekkerhuisjes
Snoertje met contrastekker, zojuist vervaardigd.
Stekkerpennetjes om nog te verwerken.
Tegen de ligger aan liggen de diverse kabeltjes klaar om met de centrale stekker verbonden te worden.
De toegepaste soldeerwijze is niet de meest elegante maar wel zo praktisch. En alles wordt straks toch onder de beplanking verborgen.
Daarna nog een functionele test met de zender en een servo daadwerkelijk aangesloten.
Ook nodig om te verifiëren of er geen verwisselingen hebben plaats gevonden.
Pas dan mag de beplanking worden gekompleteerd.
De buitenvleugels hebben elk een eigen servostekker waarmee ze aan het middendeel worden verbonden, de welvingskleppen zitten direct op de centrale stekker aangesloten en zijn daardoor niet makkelijk aan te sturen.
Hiervoor heb ik een verloopstekkertje gemaakt.
De servotester krijgt zijn spanning van het batterijblok op de voorgrond en kan met deze stekker nu een der welvingskleppen aansturen.
De servo-arm steekt onder de vleugel uit, de stootstang loopt binnendoor naar de bovenzijde.
Deze bevestiging is afkomstig uit de vleugel die moet worden vervangen.
De servo is vastgeschroefd aan twee blokjes die weer verlijmd zijn met de montageplaat.
De montageplaat is aan twee vuren latjes bevestigd die aan de ribben zijn verlijmd.
Hierdoor is de servo altijd uitwisselbaar.
Doordat ze omhoog steken zijn ze tijdens de bouw kwetsbaar en daarom is hiermee tot het laatst gewacht.
En dan is het tijd om te gaan bekleden.
Het kleurenschema pakt deze keer wat anders uit, de voorraad is leidend geworden.