Pica 3.1

Pica 3 is de opvolger van Pica 2, die helaas gesneuveld is.

De bouw van de Pica 3 is gestart met de romp. De staartboom en staartvlakken waren nog intact en konden opnieuw worden gebruikt. De romp moest geheel nieuw worden geconstrueerd. Omdat ik inmiddels de Gritter! had gebouwd, die ook een doosromp heeft, besloot ik die constructie te volgen, met als bijkomend voordeel dat ik iets meer ruimte in een iets slankere romp kon creëren.
De romp is dan ook geheel uit 3 mm balsa opgebouwd. De cockpit is wat dieper uitgewerkt waardoor het model iets meer 'smoel' heeft gekregen. En met een 40 mm. spinner voorop heb ik iets meer ruimte voor de motor.

Hoewel de vleugel qua proporties vrijwel identiek is aan Pica 2 is er toch een groot verschil: het vleugelprofiel.
Op grond van de goede ervaringen met dit profiel in Optima 2800 heb ik besloten dit hier ook toe te passen.
Alleen had ik bij de Optima nog voor een dikteverloop van 9 naar 8% gekozen, bij Pica ga ik voor de originele 8% versie.
Constructief heeft dat wel weer consequenties want zo'n dun profiel brengt een lagere ligger met zich mee. Dan blijkt dat de 10 mm hoge verbindingspennen simpelweg niet meer in de vleugel passen. Die zijn nu dan ook tot 8 mm gereduceerd. Is nog sterk genoeg.

111025-01.jpg De vleugelbouw is op 25-10-11 van start gegaan, nadat diverse onderdelen waren voorbereid.
Bijgaande foto toont de onderdelen van de middenvleugel.
Van boven af: de afsluitribben voor de verbinding met de buitenvleugels inclusief de verbindingspen.
Dan de ribbenset, met daarvoor de CF versterkte draagribben, alsmede de platen waarmee de vleugel aan de romp wordt geschroefd. Geen CF pen meer in de vleugelneus.
Tot slot ligt de eindlijst klaar waarin de uitsparingen voor de ribben zijn ingezaagd.
09-11-11 09-11-11:
De ruwbouw van de middenvleugel is al gereed en de SB buitenvleugel is in opbouw.
Deze krijgt net als de middenvleugel twee koolstofgordingen en een balsa kern.
In bijgaande foto wordt de bovenste gording aangebracht met ingedikte 24-uurs epoxy.
De elastiekjes houden alles in compressie, de diverse latten houden alles vlak.
111114-01 14-11-11:
Voordat de beplanking op de buitenvleugel wordt aangebracht, nog even een blik in het inwendige.
De kevlar omwikkeling van de ligger is duidelijk te zien.
De onderste beplanking ligt tegen de onderste ligger gording aan om de liggerhoogte zo groot mogelijk te maken.
Daardoor zou echter de beplanking geen grote bijdrage kunnen leveren aan de torsiestijfheid. De hoeklijn kompenseert dat.
De achterlijst is nog niet gevormd, die bepaalt nu door zijn hoogte de vlakke ligging van de vleugel.
111114-02 Nu is de bovenste beplanking aangebracht met ingedikte epoxy.
Hier gaat de beplanking wel over de ligger heen, omdat nu geen inwendige versterkingen meer kunnen worden aangebracht, bovendien is de profielvorm hiermee gediend.
Het pakket elastiekjes houdt alles keurig op zijn plaats en die achterlijst houdt alles nog steeds vlak.
21-12-11
We zijn al weer een maand verder en de vleugel begint aardig kompleet te worden.
Flaps en rolroeren worden nu gebouwd, en op die techniek ga ik even wat dieper in, uitgaande van de rolroeren.
Deze verlopen taps van 40 naar 32 mm. breedte, omdat het profiel verloopt van 200 naar 160 mm.
Om dan die roeren in de juiste vorm te profileren, zijn hulpstukken nodig.
111221-05 In TurboCad zijn die verschillende hoeken ingetekend, zie bijgaand voorbeeld. Het te vormen profiel is hier blauw ingetekend.
Fase 1 betreft het vormen van de hoek aan de scharnierzijde en fase 2 de uittreehoek.
Het te vormen materiaal is een strook zacht balsa van 6 mm. dikte. Vooraf is de onderzijde al geprofileerd en gelamineerd met glasdoek van 40 g/m2.
De hoek in fase 1 wordt nu bepaald door de lijn tussen de lat voor het profiel en de tafelrand. De lat in de tekening is een alu hoeklijn van 10 mm. die met twee klemmen op de juiste afstand van de rand wordt vastgezet. Om het schuurblok is een strook plakband gewikkeld, de tafelrand is ook van een strook plakband voorzien.
111221-02 De balsa strook die gevormd moet worden, wordt met afstandhoudertjes in positie gehouden t.o.v. de geleidelat én de tafelrand.
Op de strook plakband langs de tafelrand is een potloodstreep aangebracht: als het schuurblok de rand raakt wordt die potloodstreep uitgewist, zo weet ik dat ik mijn doel heb bereikt.
111221-03 In nevenstaand beeld is dat doel bereikt.
Doordat ik steeds heel zacht balsa gebruik: (70 á 80 kg/m3) is er niet veel energie nodig dit stadium te bereiken.
Het levert wel massa's schuurstof op!
111221-06 Vervolgens wordt de geleidelat verplaatst naar de positie volgens fase 2 in de tekening en wordt de balsastrook tegen de tafelrand gelegd. Nu wordt verder geschuurd tot op de achterlijst het glasdoek van de onderzijde wordt bereikt. Op deze manier kan een messcherpe achterlijst worden gerealiseerd.
We hebben nu een balsastrook waarvan de bovenkant in twee vlakken verloopt.
Met de hand kan nu eenvoudig deze bovenkant worden afgerond.
Met een laag glasdoek wordt tenslotte de bovenkant gelamineerd. Dank zij de glaslagen boven en onder ontstaat een sterk geheel, dat dank zij het zachte balsa toch licht in gewicht is.
120105-01 05-01-12
Nu de kleppen klaar zijn kunnen de servo's ingebouwd worden. Maar die servo's moeten wel weer aangestuurd worden. Dat betekent normaliter 4 stekkers die op het veld aan de ontvanger moeten worden aangesloten, met alle kans op vergissingen.
Dat doen we dus niet. In het centrale deel van de vleugel komen de 4 kabeltjes bij elkaar en worden ze slim met elkaar verbonden.
120105-02 Zodoende blijft er aan de onderzijde maar 1 stekker over, die maar op 1 manier verbonden kan worden. En de draden rommel is netjes weggewerkt onder de beplanking.
17-04-12
We maken een reuzensprong in de tijd omdat ik wat laks ben geweest met het maken van foto's.
Maar deze is toch wel belangrijk: de eerste keer dat het model kompleet is gemonteerd.
De romp moet nog een kleurtje krijgen, en de cockpit sluit nog niet goed aan op de vleugel, maar het ziet er zo al prima uit.

laatst bijgewerkt op 29-01-2018