De tekening van de romp is gereed en afgedrukt op 4 A4-tjes, die aan elkaar zijn geplakt.
Hiervoor heb ik weer TurboCad Designer gebruikt.
Nu kan de wand worden uitgesneden.
Het materiaal is 3 mm balsa met een s.m. van 125 kg/m3
In de wand op de voorgrond is de cockpit al uitgesneden.
De bouw gaat van start met het aanbrengen van de hoeklijsten. Om de kromming te realiseren heb ik die weer ingezaagd.
De spanten 4 en 5 hebben dezelfde breedte en kunnen dus verticaal in de romp worden geplaatst.
Terwijl de overige spanten hun plaats innemen kan de bouw van het kielvlak/richtingsroer van start gaan.
Voordien is een scharnier geconstrueerd uit 4 latten met tussenliggend nylondoek.
Aan dit scharnier wordt nu eerst het richtingsroer gebouwd.
Alle spanten zitten er in op de neusspant na, maar om die te kunnen plaatsen moet er nog wel wat gebeuren want de rompplaten willen niet voldoende buigen.
Soms kun je ook te stevig bouwen.
Oplossing: aan de binnenzijde heb ik 1 mm triplex aangebracht en daaraan is de motorspant bevestigd. De kromming van de buitenzijde moet nu bij de afwerking worden gerealiseerd.
Het komplete kielvlak. De omtrekken zijn al gevormd, waardoor het er al weer beter uit ziet.
Hier pas ik 1 mm. triplex toe, waarmee een kastje wordt gevormd voor de benodigde sterkte.
Tussen de bedrijven door is dit onderdeeltje tot stand gekomen: de hefboom waaraan het stabilo straks wordt opgehangen.
Het draaipunt is met een aluminium bus uitgevoerd, de boring voor de achterste pen is van een messing bus voorzien.
We slaan even een stukje over en zien hier een kompleet kielvlak, met CF rovings versterkt en stevig aan de romp verankerd.
Die romp is nog steeds open want de stuurkabels moeten nog worden aangebracht en daar kan ik nu nog goed bij.
De hierboven getoonde hefboom is in de voet van het kielvlak opgenomen.
Met een freesje is hier een uitsparing gemaakt.
Voor het richtingsroer was de zelfde ingreep nodig.
De boven- en onderzijde is beplankt met 3 mm balsa, hard aan de voorzijde, lichter achter de vleugel.
Hier is het pasmalletje ingezet om de rompcontour te checken.
Er moet hier nog heel wat hout verwijderd worden wil het model er straks een beetje knap uit zien.
De mal is vervangen door een permanente triplex ring waarmee ook de sterkte is gediend. En er is inderdaad heel wat hout verwijderd!
Er naast liggen de schuurmalletjes voor de bovenzijde van de rompneus, perfecte hulpmiddelen om een symmetrische vormgeving te bewerkstelligen.
Om met het stabilo te beginnen moet ik terug naar het kielvlak, want daar bevindt zich de hefboom die het stabilo moet bewegen.
Op de foto ligt de basisrib van een stabilohelft met twee volgens tekening geboorde gaten. Die pasten dus niet.
Na veel gepieker kwam ik tot een oplossing voor het passende-gaten-probleem. Op de voorgrond liggen twee strookjes triplex, elk met een boring, een van twee mm voor de lagerpen en een van 1 mm voor de meenemer.
Samen gaan ze een boormal vormen.
In deze positie worden ze met een drupje secondenlijm aan elkaar verbonden.
De zojuist gevormde boormal wordt met de 2 mm pen in positie gebracht zodat de hartlijn door het 1 mm gat zichtbaar is.
1 mm boortje er in en klaar is kees.
De rib past nu perfect op de lagering.
Goed te zien is ook dat het grote gat iets voorbij het hart van de beoogde positie is terecht gekomen.
Kennelijk heb ik bij het maken van de hefboom onzuiver geboord.
Op deze manier komt het toch nog terecht.
Een stabilohelft, voorzien van pen en bus om in bovenstaande constructie te passen.
De ligger is van 1 mm triplex, met een balsa kern, nee geen kops hout deze keer, dat was me bij deze afmetingen te bewerkelijk.
Tijd om eens aan de vleugel te beginnen. (klopt niet helemaal, de SB vleugel is al deels gebouwd, maar niet in beeld gebracht)
De tekening wordt op de bouwplank uitgespreid. Op een hulplijn worden restjes 2 mm balsa aangebracht. Hierop komen later de ribben te rusten voor de juiste positie. De ribben krijgen dus geen voetjes.
De onderste ligger ligt ook al in positie, evenals een strook 1,5 mm balsa om de voorzijde van de ribben te ondersteunen, waar later de beplanking komt.
Verder zijn twee ribben te zien, die als eerste worden verlijmd. De ronde staven dienen als massa om de voor- en achterlijsten op de bouwplank te houden, zodat de vleugel ook echt vlak wordt gebouwd.
De achterlijst is 1,5 mm ingezaagd op de plaatsen waar de ribben komen.
Deze volgorde is handiger dan andersom, nu kan een iets te lange rib steeds iets worden ingekort tot hij precies past tussen de voor- en achterlijst.
Hier is ook goed te zien hoe de ribben steunen op de latjes achter en de strook balsa voor de ligger. De ligger zelf wordt weer vrij van de plank gehouden door dunne triplex plaatjes, dit vanwege de profielvorm aan de onderzijde. Een dun wigje (vuren latje) zorgt tevens voor de iets gekantelde stand die het profiel voorschrijft.
Als laatste komen de basisribben aan de beurt, vanaf rib #04.
Dit luistert nauw omdat hier de buizen voor de vleugelpennen hun plaats krijgen. De pennen zelf zijn recht, de V-stelling wordt bepaald door de hoogte van de boorgaten in de ribben.
Hoewel de buizen door 4 ribben lopen, zijn ze alleen gefixeerd in rib 1 en 4. In rib 2 en 3 zijn de gaten met overmaat geboord.
Omdat de kernstukken nooit exact gemaakt kunnen worden is nu eerst met een schuurlatje de passing voor de ligger op maat gebracht.
Als lijm pas ik verdikte 24-uurs epoxy toe, dat verdeelt makkelijk en heeft een verwerkingstijd van 3 kwartier, ruim voldoende.
De ligger wordt met elastiekjes onder spanning gehouden tijdens het uitharden op dezelfde plaat waarop later ook de beplanking wordt aangebracht. De voor- en achterlijst dienen ook nu weer om de vleugel volkomen vlak te houden.
'Voor en na'. Twee vleugelhelften naast elkaar.
Van de SB vleugel, links in beeld, zijn de voor- en de achterlijst bewerkt. Dat wil zeggen dat ze tot op profielhoogte zijn geschaafd/geschuurd.
Het verschil met de BB vleugel, hier juist rechts in beeld is goed zichtbaar.
De onderzijde blijft nog onbewerkt om als vlak platform te dienen voor volgende bewerkingen, zoals het beplanken van de bovenzijde van de vleugelneus.
Weer een stap verder: een balsa hulpligger is aangebracht. Deze reikt tot de knik in de voorlijst en dient in hoofdzaak om de beplanking te ondersteunen.
De draagkrachten worden primair door de hoofdigger opgevangen. Dat is dan ook de reden dat de vleugelpennen ter weerszijden van de ligger zijn aangebracht.
Hier is ook een pikant detail zichtbaar: in de hoek tussen de neusligger en de wortelrib is een forse versterkingsdriehoek zichtbaar. Op die plaats moet nog een vleugelbevestigingspen komen; had ik even over het hoofd gezien.
Het triplexplaatje aan de achterzijde van de wortelrib dient om de vleugel vast te schroeven op de romp.
Hiervoor heb ik weer 24-uurs epoxy genomen dat met thixotroop op strijkdikte is gebracht. Ideaal!
Voldoende tijd om e.e.a. precies uit te lijnen, én spleetvullend voor die plekken waar je niet nauwkeurig genoeg hebt gewerkt.
Voor het aandrukken heb ik weer de spijkerplank met heel veel elastiekjes gebruikt, ook dit bevalt uitstekend. (zie ook hiervoor bij de bovenste ligger)
Omdat deze vleugel zo dun is heb ik wel hulplatjes moeten gebruiken onder de elastiekjes om voldoende druk uit te oefenen.
Ja, we zijn veel verder in de tijd, maar de bouw is niet evenredig ver gevorderd. Wel zijn de landingskleppen en de rolroeren inmiddels aangemaakt. De onderzijden zijn al geprofileerd en gelamineerd met glasdoek.
Hier wordt nu het bovenvlak van een landingsklep op de Workmate in vorm geschuurd met een lange schuurlat. Dit proces is bij eerdere bouwsessies al getoond en beschreven.
De landingskleppen en rolroeren zijn provisorisch met plakband aan de vleugel bevestigd.
Om die landingskleppen en rolroeren permanent te kunnen gebruiken zijn onder meer servo's nodig, die normaliter netjes tussen de ribben liggen, maar deze steekt er boven uit en da's niet de bedoeling.
Als een servo dan toch te dik is (wat ik niet had verwacht) moet 'ie maar liever aan de onderkant uitsteken.
Daarvoor had ik al heel ingewikkelde constructies uitgedokterd, totdat ik ineens het licht zag en de volgende werkwijze toepaste.
Vuren blokjes van 5 x 10 waarin de schroeven gaan zijn op het plaatje gelijmd en sluiten de servo netjes op.
Op de plaats waar het plaatje wordt vastgeschroefd in de vleugel lijm ik nu 3 mm balsa stroken.
De achterste is al gedaan, de voorste ligt op zijn beurt te wachten.
Aan de achterzijde is een wig aangebracht die in de vleugel blijft en lokaal nog voor wat versterking zorgt ook.
Toegegeven, ideaal is het niet, maar die bult in de bekleding aan de bovenzijde was veel erger geweest.
15-04-15En daar is 'ie dan. Nog onbekleed en zonder spinner, maar toch...
Op de weegschaal, vliegklaar met 1000 mAh accu aan boord: 687 gram.
Een redelijk gewicht voor een kist van deze afmetingen.
In ieder geval nu eens geen uitgesproken lichtgewicht.
Een
tweetal portret opnames.Op de aankoppeling van de vleugelkleppen na is 'ie er klaar voor.