Mijn hele leven ben ik al geïnteresseerd geweest in alles wat vliegt, of het nu vogels of vliegtuigen zijn.
Op 11-jarige leeftijd bouwde ik mijn eerste zweefmodelletje (een werpmodel notabene) en desondanks is
dat me blijven boeien.
Er volgden modellen met rubberaandrijving, maar ook de verbrandingsmotor deed
zijn intrede met al weer wisselend succes.
Na mijn 18e lag het noodgedwongen stil: als zeeman heb je niet zo veel
gelegenheid deze hobby uit te oefenen maar in de verlofperiodes ontstonden toch
weer zwevertjes, nu mede voor de kinderen. Nadat ik een prachtige A1 zwever hoog
en droog in een enorme spar moest achter laten richtte ik me op de
radiobesturing om mijn kisten tenminste bij me in de buurt te houden, maar het bleef wel bij zweven.
Een heel nieuw hoofdstuk ontstond toen ik geïnfecteerd raakte door het indoorvliegen.
Daar heb ik enorm veel energie in gestoken en met succes, maar het sloopte me ook en na 12 jaar was de kaars
opgebrand.
Ik ging zweefvliegen en het modelvliegen raakte geleidelijk aan uit beeld. Na 4
jaar keerde ik ook het zweefvliegen de rug toe vanwege bepaalde aspecten die
weinig met het vliegen te maken hadden.
Nu ik in de VUT zit is er weer tijd om in alle
rust de draad weer op te pakken en weer kom ik uit bij mijn oude liefde: de
modelzwevers, maar deze keer de electrovariant.
Al weer heel lang geleden was ik daar al mee begonnen maar diverse pogingen om
iets behoorlijks te bouwen mislukten. Om de overstap
naar electro te vereenvoudigen heb ik toen een bijna kant-en-klaar exemplaar
aangeschaft. Dat pakte echter ook niet helemaal goed uit.
Hoe het verder ging leest u hier
Met het hiervoor bedoelde model, de Avanti,
leerde ik het vliegen weer onder de knie te krijgen. Via Internet maar ook door
contacten op de club oriënteerde ik me intussen op de huidige situatie en
stelde ik een plan op. Voor de Avanti zou ik een nieuwe, grotere vleugel bouwen
maar tegelijkertijd wilde ik er ook een kleiner kistje bij hebben. Die vleugel
kwam er, daar hebt u alles over kunnen lezen via de voorgaande link, maar toen
de Avanti crashte bleef ik met een vleugel zonder romp zitten.
Dat kleinere kistje kwam er toen wat eerder en dat werd de
Trendy.
En voor die vleugel bood zich een oplossing aan in de vorm van de
Optima;
hoewel, die oplossing bracht weer zijn eigen vleugel mee.
Nu heb ik de Optima voorbestemd om door te groeien richting 3 meter spanwijdte, via de tussenfase
van mijn eerder genoemde vleugel.
En dan ligt er op zolder al meer dan 20 jaar een eigen ontwerp zwever te wachten
van 3 meter spanwijdte met rolroeren en kleppen, die hoognodig gemoderniseerd
moet worden. Ik hoef me dus nog niet te vervelen.
laatst bijgewerkt op 22-10-2013