Wat een dag!.
Met
de auto naar de Dreisessel en geparkeerd bij de Kreuzbachklause op
920 meter hoogte. Dan de sneeuwschoenen aan en 10.20 op weg. Ze
voelen een beetje overbodig aan, want het is hier uitstekend geruimd,
maar na het hutje bewijzen ze toch hun nut. De sneeuw is weliswaar
redelijk vast gelopen, toch zouden we met gewone schoenen veel te
vaak weggezakt zijn. Nu lopen we in ieder geval ontspannen en
regelmatig. Het is nog koud, op weg hier naar toe gaf de thermometer
-13° aan, even voor Haidmühle, en op de parkeerplaats nog
altijd -11, maar er is geen wind en het voelt dan ook beslist niet
koud aan. Als we serieus beginnen te stijgen hebben we daar helemaal
geen last meer van. Rijp en sneeuw is nog volop aanwezig op de bomen
en dat zorgt voor prachtige beelden, zeker in combinatie met de
stralende zon en de strakblauwe lucht boven ons. De nevel die we
onderweg passeerden is hier niet aanwezig. Als we hoger komen zien we
nevelflarden onder ons in de dalen.
Halverwege, op
zo'n 1100 meter begint de temperatuur langzaam op te lopen, en we
trekken op een gegeven moment onze jassen uit. Het wordt nu ook
steiler en dat houdt ons sowieso wel warm. Ali vindt dat ze wel erg
langzaam vooruit komt, maar mijn hoogtemeter vertelt een ander
verhaal: we stijgen op dat moment met 600 m/h, dat houden we nooit
vol, dus ga nog maar langzamer.
De route die we
volgen brengt ons op open terrein en splitst zich dan, de breedste
gaat rechtsaf en min of meer onbewust volgen we dat spoor, dat ons
vervolgens langs de noordzijde van de top brengt, met prachtige
uitzichten op Bischofsreut en omgeving. Alpe is duidelijk te
herkennen en ook de grensbergen achter Finsterau, waar we eergisteren
liepen. Over de grens herkennen we Ceske Zleby en vermoedelijk
Stozec.
De route brengt
ons aan de voet van de Hochstein, waar we even neerstrijken om wat te
eten en nog wat van dat prachtige uitzicht te genieten. Ten westen
van ons ligt een gigantische nevelzee, waarvan uitlopers onder ons
Haidmühle lijken te bedekken en naar het zuiden steken de Alpen
haarscherp boven die nevel uit. Een paar honderd meter verder ligt
het Berggasthof waar we even voor enen binnen stappen. We hebben dus
2½ uur over de klim
gedaan. De gelagkamer zit behoorlijk vol, maar we vinden nog een
rustig plekje om even van onze koffie te kunnen genieten.
Om 13.30
vertrekken we weer en volgen nu het spoor dat we eigenlijk hadden
moeten volgen op de heenweg. Hoewel we nu omlaag lopen gaan we bijna
nog langzamer als op de heenweg, zo veel valt er te zien. Ik loop nog
steeds zonder jas en merk geleidelijk aan de daling van de
temperatuur maar pas bij de auto moet ik hem schielijk aan trekken,
dan is het echt koud.
We hebben 1½
uur over de afdaling gedaan, een uur korter dus dan de heenweg. Maar
wát een tocht!.
Nog nagenietend
doen we even boodschappen in Haidmühle en rijden dan door naaar
Berger voor koffie en bier. Ali dacht er nog wel even op het terras
te kunnen gaan zitten, maar zo warm was het nou ook weer niet.
Tijdens de koffie bespreken we de mogelijkheid de sneeuwschoenen nog
een dag vast te houden om morgen van de Dreisessel naar het 3-Landenpunt en eventueel de
Plöckenstein te lopen.