Kanaaloversteek met de Fullsize replica PH-BLE

Het is op deze pagina's nog niet zo aan de orde geweest, maar behalve (grote) schaalmodellen heeft Henk ook een fullsize replica van de Bleriot XI gebouwd.
Tijdens die rampzalige dagen in Calais stond deze kist aan de start voor de kanaaloversteek maar werd daarvan afgehouden door misplaatst patriottisme van de kant van de Franse autoriteiten.
Sindsdien zon Henk natuurlijk op een revanche mogelijkheid en die was er: in 1910, op 21 mei vloog een zoon van Ferdinand de Lesseps als tweede man in de geschiedenis over het Kanaal, ook in een Bleriot XI.
En nu, op 21 mei 2010, zou dat feit geëerd kunnen worden met een herhaling van die vlucht. 
En dat gebeurde.
Hier is het relaas van Henk zelf.

"I HAVE A DREAM" IS EEN KLEINE ZIN VAN EEN GROOT MAN. GELUKKIG HAD HIJ NIET HET ALLEENRECHT OP DROMEN, EN DIE VAN MIJ (HET IN DE VOETSPOREN TREDEN VAN LOUIS BLÉRIOT), BEGON ZO'N 32 JAAR GELEDEN.
EERST WAREN HET BIG SCALE MODELVLIEGTUIGEN MAAR IN 1985 BEGON HET ECHTE WERK.
DAT IK MET DE PH-BLE HET ENGELSE KANAAL ZOU OVERVLIEGEN KON IK TOEN IN M'N STOUTSTE DROMEN NIET BEDENKEN.

We maken een sprong door de tijd: donderdag 20 mei 2010; vliegveld Du Marck (net ten noorden van Calais). 
De crew heeft zojuist de kist perfect opgebouwd en ik loop zoals gebruikelijk na een transport, alles punt voor punt na via de checklist.
Morgen is het 21 mei en precies honderd jaar geleden dat Jacques de Lesseps ( zoon van de Suezkanaal bouwer) als 2e man in de luchtvaart geschiedenis met z'n Blériot XI de oversteek volbracht.
En hoe kun je dat beter herdenken dan met een Blériot vlucht over Het Kanaal.

Foute boel boven Het Kanaal!!
Er is nog een uurtje te gaan voordat de briefing van 14.00 uur start. Peter Holloway komt met een behoorlijk vertraging binnen met z'n Robinson R 44 helikopter. "What took you so long"?
Het zicht en de geringe hoogte van de bewolking bleken zelfs voor hem dusdanig riskant te zijn dat hij de oversteek moest uitstellen."Maar het is het afgelopen uur behoorlijk opgeknapt, en die verbetering zet door " aldus Peter.

Ik zoek een rustig plekje op en pak een boterham en de meteo gegevens welke ik net bij Mc. D. via m'n laptop heb opgepikt. Het is nu bijna windstil en geheel bewolkt maar aan het einde van de middag wordt het blauw met een zwakke tot matige noordwesten wind. ( pal tegen). 
Aankomende nacht windstil; koud; morgen weer blauw; 20 graden; eerst windstil en aan het einde van de ochtend een tot stevig toenemende wind. 
Prima weertje zou je zeggen, maar bij mij gaan alle alarmbellen rinkelen. Foute boel boven Het Kanaal !! Dat wordt mist, nul zicht en tegen de tijd dat het opklaart te veel wind. 
Het zal op het laatste moment toch niet weer misgaan net als vorig jaar met die Franse fratsen? 
10 minuten voor de briefing staat m'n plan vast: ik ga vandaag rond 18.00 uur! De crew, organisatie en Peter zijn het er mee eens, en de briefing loopt gesmeerd. 
Dan eerst terug naar de camping om m'n paspoort en Hanneke op te halen. Zij heeft alle moed verzameld en komt kijken bij de start. Op de terugweg horen we dat Pascal (piloot van de Luxemburgse Blériot) ook eieren voor z'n geld kiest en ondanks dat hij een "moderne" metalen Blériot heeft met een monster van een motor er voorop, gaat hij ook mee. Het wordt dus één vlucht met twee Blériot's plus de heli t.b.v. de cameraman en eventuele reddingsoperaties.

Grenzen worden verlegd. 
Aangezien de kist van Pascal zo mogelijk nog diezelfde avond door Goy (de co-piloot van Pascal) zal worden teruggevlogen, wil Peter zo snel mogelijk even naar de overkant om Goy daar al vast af te zetten. 
We vullen alle benodigde vluchtplannen en douane formaliteiten in, en Peter stelt tussen neus en lippen door even voor om Hanneke ook mee te nemen voor een plezier tochtje. 
"Van mij mag je het haar vragen, maar dat doet ze nooit want vliegen in iets dat kleiner is dan een jumbo jet vind ze te eng".
Voordat ik het goed en wel in de gaten heb zit ze inclusief reddingsvest en camera in het rode mirakel van Peter. Even nog wordt ze wat wit om de neus wanneer Peter in de briefing opmerkt dat de heli "floats like a bicycle", en dat ze moet springen op commando in geval de motor de geest geeft. 
Ja, deze dag worden de grenzen duidelijk verlegd. 
De heli is snel uit zicht en aangezien ik na de Kanaalvlucht weer terugkom naar Frankrijk en we morgen met z'n allen de festiviteiten bij Dover willen bijwonen, ga ik in het havenkantoor de ferry voor de volgende dag regelen. 
Nog maar net klaar met het reserveren of daar zijn Peter en Hanneke weer terug. Ze is door het dolle heen en heeft volop genoten. Terwijl ze uitstapt kan ik het niet laten: "Zal ik ook een heli kopen?". Ja… je moet het ijzer smeden wanneer het heet is. 
Snel sta ook ik weer met beide benen op de grond, en gaan we over tot de orde van de dag.

1 km per minuut. 
Tegen 19.00 uur staan de beide Blériot's startklaar. Ik sta in het strakke 1909 pak en het is tijd om het zwemvest en de overall aan te doen. Nog één keer de kist goed tegen de wind in zetten, Hanneke brengt nog snel een laatste kus, en weg zijn we. 
De navigatie is eenvoudig: recht tegen de zon in. 
Bij de kust draai ik linksaf richting Blériot Plage op weg naar het startveld van vorig jaar. (waar Louis in 1909 ook is opgestegen). 
Daar aangekomen nog eenmaal een blik op de oliedruk- en temperatuurmeter. 
Alles ziet er goed uit en er zit nu een kwartiertje op, het moment is gekomen om het ruime sop te kiezen. 
Terwijl ik de kist weer tegen de zon in draai doe ik wat rekenwerk: Louis vloog met zijn Blériot ook ongeveer 1 km per minuut en deed over die 38 km 37 minuten. Maar ik moet aanzienlijk verder vliegen ( tw. 60 km) want de originele velden zijn niet meer beschikbaar, en er staat ondertussen een aardig windje op de kop.
Dat wordt een lange zit maar niet getreurd want lekker duurt het langst. 
Na totaal 35 minuten vliegen zijn de kusten van Frankrijk en Engeland gelijk qua scherpte. "Ik moet dus halverwege zijn" hoor ik mezelf denken. 
De heli is overal: dan weer dwars achter me en dan weer boven of onder. Eric de cameraman hangt er half buiten. 
Ook hij heeft de dag van z'n leven lijkt me. De ferry schepen helpen de weg wijzen, en het wordt tijd om naar 50 meter te zakken voor wat mooie filmopnamen.
Langzaam maar zeker worden de krijtrotsen duidelijker. De verleiding is groot om zo lekker laag over het water te blijven vliegen en even een spectaculair shot uit te lokken voor de kust. Het gezond verstand overwint, en ik stijg naar een hoogte van ongeveer de radar masten welke bovenop de rotsen staan. Je weet maar nooit hoe het daar spookt met de wind en turbulentie.

Ik zou nog bellen.
Nog een blik op de klok en de brandstoftank. Ik zit op schema en wat sightseeing kan er best af. 
Pascal is ondertussen met z'n race machine allang verdwenen en ook Peter gaat er op rechts vandoor om al vast bij het veld te zijn voor filmopnamen. 
Ik buig linksaf naar het Louis Blériot Memorial (het gedenkteken van de 1909 landing na zijn Kanaal vlucht). Dan gaat het richting Dover Castle. Puur genieten, maar waar was nu ook al weer dat veld van de Channel Gliding Club?
Ik volg de A2 en bij de 2e rotonde moet ik wat rechtsaf. 
Na 5 minuten zie ik in de verte het clubhuis van de CGC met daar ook de kist van Pascal en de heli die voor een bomenrij hangt in afwachting van mijn aankomst. 
Nog even een paar vliegbewegingen boven het veld. dan draai ik in voor de landing. De heli hangt weer dwars achter me en er wordt volop gefilmd. 
Nog een metertje; gas er af; contact uit en dan ben ik na 75 minuten op Engelse bodem!! 
Het ontvangst comité komt aangerend en ik probeer me van de overall en het zwemvest te ontdoen. 
Druk druk..felicitaties in ontvangst nemen en foto's maken met iedereen en…..oei! ik zou direct na de landing bellen. 
De spanning aan beide zijden van Het Kanaal is dan voorbij. 

Oh ja.. en hoe het vrijdag was? 
Pascal kon tegen het middaguur met z'n scheurijzer nogmaals de vlucht doen. 
Maar voor de PH - BLE was dat gezien de ochtendmist, en later de te harde wind, niet mogelijk geweest!

Met grote dank aan Bestuur en medewerkers van de Early Birds; de sponsoren en een ieder die heeft bijgedragen aan de realisatie van deze droom. 
En last but not least het team. Wat een werk hebben zij verzet en wat een spanning hebben ze moeten doorstaan. Bedankt team!!

Henk van Hoorn 
Blériot aviateur.

laatse wijziging: 31-05-10